Στο Τρένο

-Έχεις παιδιά; Είσαι παντρεμένος;
Παύση...
Ο τύπος πλησιάζει πιο κοντά για να πάρει απάντηση. Η δυνατή μικρού παιδιού φωνή του αντανακλά τον ψυχικό του κόσμο....επαναλαμβάνει:
-Έχεις παιδιά;
-Ναι.
-Είσαι παντρεμένος;
-Ναι.
-Πως σε λένε;
-Χρήστο.
-Που δουλεύεις;
-Σε ιδιωτική εταιρεία.
-Πίνεις μπίρες;
-Όχι πάντα.
-Τις έχεις κόψει έ! Χε χε χε, οι πολλές δεν κάνουν καλό, πειράζουν φίλε μου.
Στο επόμενο σταθμό ο επαίτης μπαίνει με σκυμμένο το κεφάλι είναι αδύνατος και μουδιασμένος από διάφορους χυμούς.
-Έχετε να μου δώσετε κάτι να με βοηθήσετε;
-Ρε δε ντρέπεσαι να ζητιανεύεις στο τρένο;
-Κάνε τη δουλειά σου ρε.
Ο διακονιάρης προχωράει στο βάθος του βαγονιού και η ψυχω-φωνή του λέει πάλι:
-Ρε θα φωνάξω την αστυνομία να σε μαζέψει.
-Θα μου κλάσεις τα α.......! ...Κανά ψιλό...δεν έχω μία…
Το κινητό της Ανατολίτισσας διαταράσσει την ατμόσφαιρα και η φωνή της με αποσυντονίζει...